
Blijf benieuwd!
Op de hoogte blijven van ons steeds vernieuwende aanbod?
Meld je aan voor onze nieuwsbrief!
We zijn 2024 begonnen met een aantal prachtige nieuwe tentoonstellingen! De keuze is weer ouderwets ruim en breed; heerlijk!
Zelf sta ik te popelen om naar Frans Hals in het Rijksmuseum te gaan. De minst populaire van de grote drie in de 17e eeuw, naast Rembrandt en Vermeer. Maar Hals (1582-1666) is super spannend! Zijn schildertechniek is fris, modern en gedurfd! Als je inzoomt op zijn penseelstreek zie je bravoure, er zit zoveel vrijheid in. Zelfs in zijn late werk benadert Rembrandt dit niveau niet. Hals is kijken, kijken en kijken. Natuurlijk vertellen we je over zijn leven dat startte in Antwerpen en voortgezet werd in Haarlem. Over zijn opdrachtgevers en nog veel meer. Bekijk hier al onze Frans Hals activiteiten.
Frans Hals was niet de enige Vlaming die Antwerpen verruilde voor Haarlem. Dezelfde route werd iets eerder afgelegd door Roelant Savery (1576-1639). Maar Savery blijft niet zoals Hals altijd in Haarlem. Hij gaat via Amsterdam naar Praag en werkt daar ruim 10 jaar aan het hof van keizer Rudolf II. Als hij terugkeert naar de Nederlanden vestigt deze internationale kunstenaar zich in Utrecht. Savery is uniek in de kunstgeschiedenis. Zijn werk is magisch, er gebeurt altijd iets bijzonders. Zo is hij de eerste die bloemen als onderwerp maakt van de schilderkunst. Alleen bloemen en een vaas. Van hem kennen we ook de dodo, de mythische uitgestorven vogel van Mauritius. Ik heb enorm veel zin in deze prachtige tentoonstelling in het Mauritshuis.
Net open is de geweldige overzichtstentoonstelling van Max Beckmann in Kunstmuseum Den Haag. De eerste sinds 1956. Beckmann had veel aanzien ten tijde van het Expressionisme in Duitsland, maar dan wordt zijn werk door de nazi’s Entartet verklaard en hij vlucht. Eerst naar Nederland. Na de oorlog naar Amerika. Hij bleef trouw aan de figuratie en het expressionisme, maar hij creëerde een heel eigen stijl en oeuvre. Beckmann’s werk is serieus, nors zelfs, zoals de man zelf ook was. En in het werk zit een heel eigen symboliek. Beckmann raakt mij altijd weer.
In Enschede, in het Rijksmuseum Twenthe, is een mooie tentoonstelling over een internationaal 19e eeuws fenomeen: schilderen in de buitenlucht! De uitvinding van de verftube maakt het mogelijk voor schilders om met kleur buiten te werken. Daarvoor kon dat namelijk alleen in een atelier. We zien dat zowel in Nederland, als in Frankrijk, Scandinavië, Engeland en Amerika er volop buiten wordt gewerkt. Het onderwerp van deze schilders: de natuur! In al haar verschijningsvormen, lieflijk, maar ook de overweldigende natuur wordt ons getoond. De schilders leven vaak samen, er ontstaan zogenaamde schilderkolonies. Opvallend is dat veel vrouwelijke kunstenaars lid van deze kolonies zijn.
Is er nog iets moderners te zien? Ik hoor het je denken! Zeker wel! Anton Corbijn en zijn modefoto’s in het Cobramuseum, Marina Abramović in het Stedelijk Museum en een tentoonstelling in het Centraal Museum Utrecht van hyperrealistische schilders die doorbraken in de jaren ’60 van de twintigste eeuw. Grote doeken die eruitzien als foto’s, maar wel degelijk verf op doek zijn. Fascinerend! Hier ga ik zeker heen.
Ik verheug mij nu al op de bezoeken die ik ga afleggen aan deze tentoonstellingen. We gaan elkaar daar tegenkomen!