Alles is geschiedenis. De krant die u zojuist las, de mail die u net stuurde. Geschiedenis is alles zou je ook kunnen zeggen. Vanaf de laatste klassen van de lagere school wist ik dat het een vak was. Wij hadden in de ‘zesde’ een meester van het oude soort. Hij was groot, oud en hij mopperde. Hij schreef elke ochtend het bord vol met sommen en andere opdrachten. En wij moesten behoorlijk aanpoten. Bij meester Van Lith. Veel klasgenoten hadden niet zoveel met hem, maar elke vrijdagmiddag hing ik aan zijn lippen. Dan was het tijd voor geschiedenis. Veel Vaderlandse geschiedenis, maar ook over revoluties, uitvindingen en ontdekkingen. Op de middelbare school ging geschiedenisleraar Apotheker daarmee verder. Man, wat een heerlijk vak! En u weet, bij mij kwam het later allemaal samen in kunstgeschiedenis. Maar het was bijna geschiedenis geworden.

Ook nu nog lees ik veel geschiedenis, ik heb een grote liefde voor biografieën. Maar ik loop natuurlijk hopeloos achter, de stapel die ik nog moet lezen wordt eerder hoger dan lager. Er is zoveel te lezen.

En geschiedenis is überhaupt nooit klaar. Elke tijd heeft zijn eigen invalshoek. En we kijken nu anders naar periodes dan vroeger. De 17e eeuw was top, maar er is nu eindelijk ook aandacht voor de kwalijke kant van de VOC of de rol die Holland speelde in de slavenhandel. Dat maakt geschiedenis zo mogelijk nog fijner als vak. Het gaat over toen, maar bijna altijd ook over nu!