Weinig poëtisch werk is van zulke invloed geweest op de moderne cultuur als dat van jonggestorven Arthur Rimbaud (1854-1891), poète maudit, ‘verdoemde dichter’ van de negentiende eeuw. En dan vooral zijn prozagedichten Les illuminations, buiten zijn weten gepubliceerd door zijn tien jaar oudere ex-minnaar Paul Verlaine in 1886. Waarschijnlijk schreef Rimbaud de gedichten in de jaren 1872-1878, toen hij rond de twintig was en met en zonder Verlaine door Europa reisde. Maar pas na zijn dood in 1891 zou Rimbaud uitgroeien tot de bijna mythische voorloper van poëtische stromingen als het symbolisme, het dadaïsme en het surrealisme. Zijn decreet was dat een dichter een 'Ziener' moest zijn, een Verlichte Geest – vandaar ook wellicht de titel, 'Verlichtingen' (of 'Verluchtingen'...?) die Verlaine aan de verzamelde prozagedichten gaf. Rimbaud was uit op een totale ontregeling van de zinnen (le dérèglement de tous les sens): alleen zo kon de dichter tot het onbekende komen, tot de visioenen die hem op zijn reis begeleiden. De invloed hiervan op de moderne popcultuur is ontegenzeggelijk: onder anderen Bob Dylan en Jim Morrison verklaarden zich schatplichtig aan Rimbaud.

Rimbauds ‘achimie du Verbe’, alchemie van het Woord, komt in de Illuminations volledig tot uitdrukking. Van de vele raadselen waarmee deze gedichten nog altijd zijn omgeven, zullen we in de lezing een aantal proberen te ontrafelen. Wat betekent de titel? Hoe kwamen de gedichten tot stand? Waarom is hun invloed, weliswaar pas vanaf de twintigste eeuw, zo enorm? Docent Liesje Schreuders vertelt het u tijdens deze lezing.