Rogier van der Weyden (1399-1464) is met Jan van Eyck de belangrijkste Zuid-Nederlandse schilder uit zijn tijd. Zo beroemd als Rogier is, zo onbekend zijn de Brusselaren die zijn stijl verder ontwikkelden. Deze anonieme schilders worden door docent Martijn Pieters uit de schaduw getild van hun meester en van de vermaarde Vlaamse Primitieven. Pieters' lezing in Amsterdam is het ideale voorwoord bij de tentoonstelling De erfenis van Rogier van der Weyden in Brussel.

Rogier van der Weyden werd in 1435 als stadsschilder van Brussel aangesteld. Daardoor heeft hij veel invloed gehad op Brusselse schilders die na hem kwamen. Na zijn dood in 1464 hebben deze veelal anoniem gebleven kunstenaars Van der Weydens stijl en iconografie verder ontwikkeld. De Brusselse schilders, met noodnamen als Meester van het Zicht op Sint Goedele, Meester van Affligem, Meester van de Barbaralegende en Meester van de Catherinalegende, stonden lange tijd in de schaduw van de Vlaamse Primitieven, van wie we de namen wel kennen.

Maar nu is er dus genoegdoening, want de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België wijden een tentoonstelling aan de schilderkunst in Brussel in de periode tussen de dood van Rogier van der Weyden (1464) en de opkomst van een nieuwe geest in de kunst, begin zestiende eeuw. Voor deze ode aan de 'anonieme Vlaamse Primitieven', wordt het Altaarstuk met wonderen van Christus uit Melbourne ingevlogen. Een logistiek kunststukje dat het belang van De Erfenis van Rogier van der Weyden onderstreept.