Het Parijs dat de negentienjarige Picasso in oktober 1900 voor het eerst bezocht, was een magische plek met een magnetische werking op ambitieuze kunstenaars. De stad borrelde van de artistieke vernieuwing, waarbij het soms lastig was uit te maken wie nu wie inspireerde. Picasso vond in Parijs het ideale klimaat om zich verder te ontwikkelen en artistiek nieuwe wegen in te slaan. De lezing bij de tentoonstelling ‘Picasso in Parijs’ in het Van Gogh Museum volgt nauwgezet de artistieke groei van het jonge genie.   Prijs

Juist door de snelkookpan die de stad toen was, doorliep Picasso tussen 1900 en 1907 in razend tempo een aantal stijlen - realisme, karikatuur, zijn Blauwe en Roze periode. Als een spons zoog hij alle invloeden gretig op en liet er zijn eigen artistieke expressie op los. Parijs heeft als een katalysator gewerkt voor de artistieke ontwikkeling van de jonge Picasso. Zeker nadat hij in 1904 een atelier betrok in Le Bateau-Lavoir, een broedplaats van avant-gardistische schilders. Picasso deelde er ateliers met Kees van Dongen, Modigliani en Juan Gris. Het was er een komen en gaan van iedereen die er toe deed in die tijd: Braque, Cocteau, Matisse, de dichter Apollinaire. Dag en nacht trokken de jonge kunstenaars met elkaar op. Het was één grote smeltkroes van artistiek talent, dat onder een gelukkig gesternte samenkwam, elkaar bewonderde en inspireerde. De lezing maakt duidelijk hoe deze intense periode Picasso’s persoonlijkheid en schilderkunst heeft beïnvloed.

Prijs <@prijs@> (excl. entree museum, korting op entree met Museumkaart)