Vlak na de Tweede Wereldoorlog was er één beweging die de Nederlandse kunstwereld volledig op zijn kop zette: Cobra. Met hun kinderlijke manier van schilderen maakten onder andere Appel, Constant en Corneille de Cobragroep (1948 – 1951) tot de belangrijkste avant-garde beweging in Europa. Willemijn stokvis, Cobraspecialist, zal in drie boeiende lezingen uitgebreid ingaan op de achtergronden van deze vernieuwende stroming die zijn oorsprong vond in Denemarken, België en Nederland.   Prijs:

Cobra dankt haar naam aan de hoofdsteden van deze drie landen (Copenhagen, Brussel, Amsterdam). Behalve de drie genoemde Nederlanders, kregen ook de Deense schilders Asger Jorn en Carl-Henning Pedersen grote bekendheid. Van de Belgen werd Pierre Alechinsky veruit de bekendste. De Cobrabeweging oefende een grote invloed uit op de kunst in de tweede helft van de 20ste eeuw. Dat had alles te maken met haar idealen over kunst en samenleving. Anderzijds was de expressionistische ‘Cobrataal’ daar debet aan, die aanvankelijk van een bewust kinderlijk karakter was, maar zich later ontwikkelde tot een heftig dramatische uiting in verf. Vooral met deze latere ontwikkeling in hun werk, oogsten een aantal vroegere Cobraleden grote internationale roem.

De hoofdlijn van de lezingen zal worden gevormd door een schets van de drijfveren, zowel beeldend als theoretisch. De leden van Cobra meenden een nieuwe weg voor de kunst te openen door op zoek te gaan naar de bron van het scheppen. Zij hoopten daarmee de aanzet te geven tot het ontstaan van een nieuwe volkskunst. Zij inspireerden zich daarbij op de kunst van kinderen, primitieven en geesteszieken. Uit de onderlinge beïnvloeding van Denen en Nederlanders ontstond een soort beeldende ‘Cobrataal’. Het meest kenmerkende aan de stroming zijn de kinderlijke mythische wezens die door hen uit de verf werden opgeroepen. Met haar idealen en theorieën, die voor een belangrijk deel wortelden in het surrealisme en het marxisme, sloot Cobra aan bij de maatschappelijke tendens uit die tijd. Denk hierbij aan het koesteren van gemeenschapsidealen en een hang naar de oorsprong.

Willemijn Stokvis geb. 1937 te Vianen, kunsthistoricus, promoveerde in 1973 te Utrecht op de Cobrabeweging. Haar proefschrift kende tussen 1974 en 2004 zes drukken en verscheen in verschillende talen, o.a. in het Frans bij Gallimard te Parijs. Van 1979-1999 doceerde zij kunstgeschiedenis aan de Leidse Universiteit. Behalve over Cobra publiceerde zij ook over andere onderwerpen in de moderne kunst, o.a. het tijdsbeeld in de Nederlandse kunst van de periode 1945-1951, en over de jaren 1970-1990 in de Nederlandse kunst gezet in internationale context.

Tijdens deze eenmalige, boeiende reeks hoort u alles over de Cobragroep en zijn kunstenaars.

De connaisseursserie vindt plaats op maandag 10, 17 en 24 oktober.

Prijs: <@prijs@>

Bij deze collegereeks hoort geen syllabus.