De Taj Mahal is niet alleen – voor velen – het mooiste mausoleum ter wereld, het is ook het meest indrukwekkende monument van liefde. In de zeventiende-eeuwse hofkronieken van de Mogols wordt de wederzijdse liefde tussen Groot Mogol Shah Jahan en zijn vrouw Mumtaz Maha al zeer fraai beschreven. Als Mumtaz Maha sterft is Shah Jahan dan ook ontroostbaar. Toch is hij in staat om opdracht te geven voor de bouw van een grafmonument. In januari 1632 start de bouw van het mausoleum aan de rechteroever van de Yamuna rivier in Agra, de toenmalige hoofdstad van het Mogolrijk.

Het grote, witmarmeren bouwwerk is gereed in 1648 en staat op een vierkant plateau aan de rivier. Het perfect symmetrische gebouw heeft aan vier zijden een grote iwan, een boogvormige toegangspoort, en wordt getooid door een koepel met daarop een kruisbloem. Het staat in een zogenaamde paradijstuin, een symmetrisch aangelegde tuin in de traditie van de islamitische Mogol dynastie, en staat symbool voor het paradijs. Daarnaast wordt beweerd dat de Taj Mahal een replica is van de hemelse huizen in het paradijs; waarbij zowel de perfecte proporties als de prachtige decoraties, kaligrafie panelen, als afspiegelingen van het bovenaardse gelden.

Genoeg redenen om met Oene Dijk dit bijzondere wereldwonder te ontdekken, dat in eigen tijd al omschreven werd als 'een droom, een gedicht, een wonder'.

• De maximale groepsgrootte is aangepast volgens de richtlijnen van het RIVM