Onze kennis van Britse kunst in het interbellum beperkt zich vaak tot modernisten als Henry Moore en Barbara Hepworth. Zij passen naadloos in de ontwikkeling van figuratie naar abstractie en expressie die in de kunstgeschiedenis altijd sterk wordt benadrukt. Daardoor wordt vaak over het hoofd gezien dat een meer realistische aanpak destijds niet alleen in Groot-Brittannië, maar ook wereldwijd de boventoon voerde.

De Engelse houding ten opzichte van kunst in het interbellum was vrij behoudend. Veel nadruk werd gelegd op ‘Englishness’. In algemene zin moest men niet veel hebben van de 'eigenaardigheden van overzee'. Desondanks gingen er stemmen op voor 'een eigen progressief modernisme, waardoor bekrompen eilandideeën geassimileerd zouden kunnen worden met die van het continent'.

In deze lezing gaat Tine Zevenhuizen in op de eigenheid van het Brits realisme in de jaren ’20 en ’30. Was het mogelijk om modern en toch Brits te zijn?

• U volgt de lezing live en kunt deze daarmee niet later terugkijken.
• Het bijwonen van de lezing kan op uw eigen computer, laptop of tablet. U heeft alleen een goede internetverbinding en geluid nodig. Tijdens de lezing ziet u de afbeeldingen die u anders in de zaal zou zien.
• U ontvangt uiterlijk 1 uur voor aanvang van de ONLINE lezing een link waarmee u de lezing via het programma Zoom kunt bijwonen. Het is alvast handig Zoom te installeren op uw computer