Mariabeeldjes, crucifixen en gipsen heiligen. Tot ver in de twintigste eeuw sierden dergelijke devotieobjecten de interieurs van rooms-katholieke kerken en vele huiskamers. Vanaf de jaren zestig zijn de voorwerpen langzaam uit de interieurs verdwenen. Wat gebeurde er met dit christelijke erfgoed? De tentoonstelling toont hoe de voorwerpen werden hergebruikt door kunstenaars op een bijzondere manier. Tijdens de lezing van Vrije Academie docent en kunsthistorica Sophie Tutelaers komen de meest spraakmakende voorwerpen aan bod en hoort u over de ontwikkeling van dit hergebruik in de Nederlandse beeldhouwkunst.

Toen de devotievoorwerpen verdwenen uit de kerken en huiskamers werden ze omarmd door diverse kunstenaars. De voorwerpen kregen een nieuw uiterlijk, een nieuwe bestemming en een nieuwe betekenis. De eerste kunstenaar in Nederland die dit doet is Jacques Frenken omstreeks 1965. Zijn werken, bijvoorbeeld Heimwee naar Chartres (1964) en Blauwe Madonna of Drostemadonna (1965), symboliseren het ‘afscheid’ van de kerk en kerkelijk geloof in een tijd van ontzuiling en secularisatie. Gedurende de jaren tachtig en negentig worden de voorwerpen hergebruikt, vaak met andere voorwerpen in onder andere assemblages en installaties. Ook een jongere generatie van kunstenaars geven er hun eigen draai aan en is het een hernieuwd zoeken naar betekenis en religie.

Is dit hergebruik van het christelijke erfgoed blasfemie, misbruik of juist een koestering? Vrije Academie docent Sophie Tutelaers neemt u mee langs de ontwikkeling van het hergebruik van heiligenbeelden in de Nederlandse beeldhouwkunst.

Bestel de catalogus zonder verzendkosten

Bestel nu ook de tentoonstellingscatalogus Verspijkerd en verzaagdbij de Vrije Academie. Indien u de lezing én het boek samen bestelt betaalt u géén verzendkosten.

Verspijkerd en verzaagd. Hergebruik van heiligbeelden in de Nederlandse beeldhouwkunst | 18 februari t/m 5 juni | Noordbabants Museum, Den Bosch