Rozen verwelken, boeketten vergaan, maar de liefde voor bloemen in de kunst heeft altijd bestaan. En hoe! In de 17de eeuw kwam het bloemstilleven op als zelfstandig genre. In die gouden eeuw liet de rijke burgerij in ons land de bloemen die ze in hun tuinen hadden staan door schilders levensecht afbeelden, zodat ze het hele jaar konden genieten van al dat moois. Niet alleen in de gouden eeuw waren afbeeldingen van bloemen populair, al sinds mensenheugenis zijn bloemen onafgebroken een geliefd thema in de beeldende kunst en de muziek. In deze lezing, die prachtig aansluit bij de tentoonstelling met werk van Maria Sibylla Merian in het Cromhouthuis, ziet en hoort u dan ook hoe bloemen vanaf de oudheid tot in de moderne tijd werden afgebeeld en verklankt.

De bloemen werden meestal zo levensecht afgebeeld dat botanici zonder moeite kunnen aangeven wat de namen ervan zijn. Maar met die determinatie is lang niet alles gezegd. Bloemen stonden symbool voor allerlei andere dingen in het leven. Dat wordt in deze lezing toegelicht, al is ook daarmee niet het hele verhaal verteld.

We ‘bezoeken’ daarom tijdens deze lezing tevens de verzonken tuin van Livia, de vrouw van keizer Augustus. We horen een ontroerend mooie klaagzang van Venus die haar geliefde verliest, terwijl ze zich net bezeerd heeft aan de doorn van een roos. We bekijken de tuin van de deugden en horen hoe in het paleiscomplex waar deze tuin zich bevindt muziekhistorie geschreven werd.

U komt te weten hoe een bloem op een schilderij van Vincent van Gogh een moord kan inluiden en u hoort hoe een Franse chansonnier dat in muziek vertaald heeft, maar bovenal wordt in de lezing een parade van veel prachtige schilderijen door de eeuwen heen toegelicht en hoort u daarbij bijpassende, al even mooie muziek.

De schatkamercollectie: werken van Maria Sibylla Merian | 31 maart - 18 juni | Cromhouthuis/ Bijbels Museum, Amsterdam