Water is voor ons land altijd van levensbelang geweest en al in de late middeleeuwen kwam de Nederlandse scheepvaart tot grote bloei. Dit wordt gereflecteerd in de kunst: afbeeldingen van de zee, rivieren, waterwegen en vooral schepen, komen vanaf het midden van de 16de eeuw in allerlei kunstvormen voor. In de 17de eeuw wordt het ‘zeegezicht’ een populair genre, in allerlei varianten: van de gedetailleerde penschilderijen van Willem van de Velde de Oudere, die de zeeslagen documenteren die de republiek in de 17de eeuw vocht, tot de idyllische rivierlandschappen van Jan van Goyen en Salomon van Ruysdael, waarin altijd wel een binnenvaartschip of schuit gevuld met mensen en vee te zien is.

Net als bij Sail Amsterdam, zullen tijdens de lezing imposante zeekastelen voorbijzeilen, omringd door talloze vissersbootjes, platbodems, beurtschepen en trekschuiten. Op de doeken van Nederlandse zeeschilders als Hendrick Cornelis Vroom, Simon de Vlieger, Jan Porcellis, vader en zoon Van de Velde en Ludolf Bakhuizen, zien we ze worstelen met een storm of glijden over kalme rivieren.