Peter Paul Rubens combineerde in zijn werk de Vlaamse traditie van details en verfijning met de kleurexplosie van Veronese, de realiteit van Caravaggio en de volumneuze mannen en vrouwen van Michelangelo. Emotie en drama zijn kenmerkend voor zijn grote altaarstukken, maar de laatste jaren van zijn leven zal hij zich meer wijden aan landschappen en genre stukken die eerder lyrisch dan dramatisch zijn te noemen. Precies 375 jaar na het overlijden van Rubens herdenkt de Vrije Academie zijn sterfdag op 30 mei met een lezing over zijn oeuvre door kunsthistorica Wendy Fossen. 

Peter Paul Rubens, geboren in 1577 in Westfalen, komt pas op zijn tiende naar Antwerpen alwaar hij zich – na bij diverse schilders in de leer te zijn geweest - opwerkt tot ‘vrijmeester’ in 1587. Na een bijna tien jaar durend verblijf in Italië heeft hij zich de Italiaanse kunst eigengemaakt, en kan hij bij terugkeer in Antwerpen de hoeveelheid werk bijna niet aan. Hij koopt een groot huis, huwt Isabella Brant en houdt een groot atelier waar, onder andere, Antony van Dyck werkte. Rubens was vanaf 1623 naast schilder ook diplomaat aan het hof van de aartshertogen Aalbrecht en Isabella, en kan hij dankzij zijn ambtsreizen vele leden van de Europese hoven en rijke burgerij tot zijn opdrachtgevers rekenen.