In het BOZAR in Brussel worden de mooiste Renaissanceportretten uit de Lage Landen tentoongesteld. Reden voor Martijn Pieters om een lezing te wijden aan de portretkunst uit de zestiende eeuw. Aan de hand van voorbeelden uit de tentoonstelling en daarbuiten zal hij ingaan op de ontwikkeling en functie van het Nederlandse portret uit deze periode.

Gedurende de 15de eeuw worden er in de Lage Landen steeds meer portretten geschilderd, waarbij vernieuwingen in compositie door illustere namen als Jan van Eyck, Dirk Bouts en Hans Memling werden ingevoerd. Waren het in eerste instantie vooral de oude adel en de hoge geestelijkheid, die zich al dan niet in devotionele context lieten vereeuwigen, worden het nu ook steeds meer de rijke handelaren die zich in verschillende vormen; ten voeten uit, ten halve lijve of en buste, laten vastleggen door de schilders in de steden als Brugge, Mechelen en Antwerpen in het zuiden en Haarlem, Amsterdam en Leiden in het noorden. Deze portretten kunnen met een hoop ‘bijwerk’ worden geschilderd, waardoor de maatschappelijke positie en/of het beroep van de uitgebeelde voor de beschouwer duidelijke moest worden. Een nadere beschouwing van de portretkunst uit de 16de eeuw levert een grootse variëteit in compositie, houding van de geportretteerde, maar ook de functie van het portret op. 

Reden voor het BOZAR in Brussel om daar tot en met 17 mei dit jaar een tentoonstelling aan de portretkunst uit de 16de eeuw te wijden. Bruiklenen uit internationale musea en particuliere collecties vormen een ‘koppenparade’, geschilderd door late Vlaamse Primitieven als Quinten Metsys, Adriaan Isenbrandt en Michael Sittow, maar ook noordelijke meesters als Jan Gossaert, Maarten van Heemskerck en Anthonis Mor om maar een paar te noemen. In de tijd van de ‘selfies’ weer een blik op ‘de ander’.