Docente Maaike Raduzzi vertelt u in een lezing graag over getoonde emoties op schilderijen uit de Gouden Eeuw. Het in beeld brengen van menselijke emoties was erg belangrijk in de zeventiende eeuw. Angst, verdriet, verbazing, woede, lust en liefde: volgens de beroemde schildersleraar Karel van Mander was dit de ziel van het kunstwerk. Het Frans Hals Museum toont dit najaar geschilderde gevoelens, met schilderijen uit haar eigen collectie, aangevuld met sleutelstukken uit de collectie van onder andere het Rijksmuseum, het Mauritshuis, het Museum Boijmans van Beuningen, het Teylers Museum en enkele particuliere verzamelingen.

Voor schilders was ‘gevoel’ schilderen geen eenvoudige opgave. En de inzichten veranderden over hoe het schilderen van emoties het best kon worden gedaan. Zo stond Rembrandt erom bekend naar zijn eigen spiegelbeeld te werken. Hij raadde het ook zijn leerlingen aan: om als een soort acteur de emoties uit te beelden die ze wilden schilderen. Anderen hielden zich strikter aan voorbeelden. In de tweede helft van de 17e eeuw werd in boeken en prenten in groot detail uitgelegd hoe een innerlijk gevoel was af te lezen aan een uiterlijke beweging of pose. Een stapje ingewikkelder werd het als een schilder personages met uiteenlopende emoties wilde combineren of in één figuur gemengde gevoelens wilde laten zien.