Kent u de Russische kunstenaar Marianne von Werefkin? Waarschijnlijk (nog) niet. Onterecht, zegt docente Karin Haanappel, voorvechter van gelijke aandacht voor vrouwelijke kunstenaars. Marianne von Werefkin (1860–1938) is een zeer interessante dame: naast privé-leerling van Ilja Repin, is zij ook het brein achter Wassily Kandinsky’s boek ‘Über das Geistige in der Kunst’. Een pionier van de moderne kunst ondergesneeuwd onder de latere beroemdheid van Kandinsky. De kunstwerken van Werefkin behoren tot de stroming van het expressionisme. Hier wordt sterk de nadruk gelegd op gevoelens en persoonlijke ervaringen. Op dit moment is in Bremen de tentoonstelling Marianne Werefkin: Vom Blauen Reiter zum Großen Bären te zien. Daarop zijn ook andere grote vrouwelijke kunstenaars uit die periode te zien zoals Natalia Gontcharova en Gabriele Münter. Aanleiding voor Karin Haanappel om u meer te vertellen over deze bijzondere vrouw in een uitgebreide lezing.

Al in 1896 ontmoette Kandinsky (1866–1944) Werefkin in München wat een vruchtbare bodem bleek voor kunstenaarsgroep Der blaue Reiter. Werefkin had hele sterke ideeën over hoe kunst vanuit een spiritueel bewustzijn wordt geboren en tot abstractie kan leiden.  Al in 1906 heeft zij deze ideeën opgeschreven in ‘Brieven aan een onbekende’, die Kandinsky gebruikt (zonder bronvermelding) in zijn boek ‘Über das Geistige in der Kunst’ in 1911. Dit maakt haar een van de belangrijkste grondleggers van het expressionisme.